Dodany 28 października 2023
9 komentarzy
O zaletach, ale także i wyzwaniach, jakie niesie ze sobą edukacja niewidomego dziecka w szkole masowej z Martą i Wojciechem Szczepanikami rozmawia Aleksandra Bohusz.
Zapoznaj się z tekstową wersją odcinka
Pobierz plik z audycją: Edukacja Włączająca
Ten podcast był pobierany 1951 razy
Tyflopodcast to zbiór instrukcji oraz poradników dla niewidomych lub słabowidzących użytkowników komputerów o zróżnicowanej wiedzy technicznej.
Prezentowane na tej stronie pomoce dźwiękowe wyjaśniają zarówno podstawowe problemy, jak metody ułatwienia sobie pracy poprzez korzystanie z dobrodziejstw nowoczesnych technologii. Oprócz tego, Tyflopodcast prezentuje nowinki ze świata tyfloinformatyki w formie dźwiękowych prezentacji nowoczesnych urządzeń i programów. Wiele z nich dopiero znajduje sobie miejsce na polskim rynku.
Zapraszamy do słuchania przygotowywanych przez nas audycji i życzymy dobrego odbioru!
Komentarze
Żałuję, że ws. edukacji włączającej w podcaście dla niewidomych i ich środowiska nie wypowiedziało się więcej osób niewidomych, które, jakby nie patrzeć, są głównymi zainteresowanymi.
Ten temat jest na tyle szeroki, że z pewnością warto do niego jeszcze podejść i to co najmniej od 2 stron. Uczniów, jak i nauczycieli.
Jest jeszcze takie coś, jak edukacja domowa. Na przykład, jest kanał na YT pod tytułem: „EduRodzinka”. (W sumie na ten moment to nie oglądałem – nawet jednego filmu, ale jak ktoś chce, to może zerknąć.) Chętnie korzystają z edukacji domowej rodziny podróżujące. Nawet chyba z rok temu były jakieś protesty u wanlajfersów, bo chcieli wprowadzić jakąś tam nie wygodną dla nich ustawę. Nawet nie wiem lub nie pamiętam, jak to się skończyło. Poza tym nie o polityce. Wcale nie mam swojej opinii o tej edukacji domowej, ale zwracam uwagę, że pomysł cieszy się jakimś tam zainteresowaniem i to wcale nie wyłącznie niepełnosprawnych. Zatem możliwości nie tylko do skorzystania, ale już nawet do rozważania jest całkiem sporo. Temat wymaga wściekle indywidualnego podejścia / rozważania, zarówno ze względów osobniczych – osobistych, jak i z uwagi na czasy, których to dotyczy. W związku z tym nawet doświadczenia i opinię innych osób traktowałbym ze sporym dystansem i wcale nie na pierwszym miejscu przy decyzjach. Wspomnienia u różnych osób mogą być zupełnie przeciwnie skrajne i tak to już po prostu jest. Temat również ociera się, czasem bardziej niż się wydaje w pierwszej chwili, o takie sprawy, jak jakość edukacji w ogóle albo uczenie ogólnych przedmiotów w takiej, a nie innej ilości lub sposoby sprawdzania wiedzy i wystawiania certyfikatów ukończenia.
Właśnie zdałem sobie sprawę, że muszę dodać, że dodałem powyższy komentarz bez przesłuchania podcastu. Jeśli było o edukacji domowej, to bardzo przepraszam. Z góry założyłem, że pewnie nie było i to mogła być z mojej strony gafa. Również przepraszam za skomentowanie bez słuchania. Zapewniam, że to nie jest u mnie typowe.
Michale.
To stary kanał, oni już od dość długiego czasu nie nagrywają. Ostatni film pojawił się jakieś dwa lata temu.
OK, nie sprawdzałem, ale jaka by tematyka niebyła, to nie kumam, dlaczego archiwalny materiał ma być do niczego. Jest jakiś merytoryczny argument? Czy w modzie są tylko newsy lub nawet stara wiedza, ale świeżo wgrana albo data ostatniej modyfikacji przeklikana? Moim zdaniem tylko merytoryka, w czasach obfitości informacji, daje szansę przetrwania, więc jej brak często uruchamia mi bezzwłoczną irytację. 🙂 Chyba, że piszesz informacyjnie, to OK, dzięki.
Oczywiście, że to jest tylko informacyjnie. Żadnej wiedzy nie potępiam.
To w takim razie przepraszam bardzo, choć z ziarnem nieprzekonania. W sumie ta informacja nic wielkiego nie wniosła lub po prostu nie przydała się (mnie napewno). Jeśli uważałeś, że to istotne, aby na to zwrócić uwagę, to pewnie fajnie byłoby dostać kontrę poprzez wskazanie jakichś bardziej świeżych materiałów (oczywiście niekoniecznie z YT). Uznaję, że ta informacja o starych filmach, nie powinna zostać bez mojej riposty, ale jeśli mogła być wyrażona delikatniej niż to uczyniłem, to przepraszam. Pozdrowienia
Ciekawy, wartościowy materiał i wspaniali, zaangażowani rodzice. Niestety słuchając tej rozmowy, po raz kolejny doszłam do wniosku, że ośrodki szkolno-wychowawcze mają coraz mniej do zaoferowania niewidomym w normie intelektualnej. Dostosowując poziom zajęć do uczniów z niepełnosprawnością intelektualną, obniża się go również uczniom w normie, co sprawia, że sporo muszą uczyć się sami i włożyć dużo więcej wysiłku, by dostać się do renomowanej szkoły średniej czy na wymarzone studia. Ośrodki powinny stwarzać warunki do rozwoju zarówno niewidomym z niepełnosprawnością intelektualną, jak i wybitnie zdolnym. Jeśli szkoły specjalistyczne nadal chcą przyjmować uczniów w normie intelektualnej, powinny zadbać o atrakcyjną ofertę, np. klasy dwujęzyczne, dziennikarskie, międzynarodowe wymiany młodzieży. Konieczne jest również podjęcie działań zapobiegających trafianiu do szkół specjalnych i ośrodków szkolno-wychowawczych uczniów mających konflikt z prawem, którzy uzyskali orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, ale w rzeczywistości nie mają niepełnosprawności lub jest ona niewielka. Tacy uczniowie wyżywają się na słabszych, czasem wręcz ich terroryzują.